Gıda ve içecek endüstrisi, küresel olarak artan pazar talepleri nedeniyle üretim ve verimi artırma baskısı altındadır. Üreticilerin performanslarını en üst düzeye çıkarmalarının önündeki en büyük engellerden biri, hat içi kalite ölçümlerinin eksikliğidir.
ENDRESS+HAUSER Elektr. San. ve Tic. A.Ş.
Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü’ne göre, dünya genelinde gıda güvenliği giderek daha kritik bir sorun haline geliyor. Özellikle Asya, Afrika ve Latin Amerika’da gıda güvenliği sorunu artıyor; bu da işlenmiş gıdalara olan talebi artırıyor. Bu nedenle gıda ve içecek üreticileri, verimlerini artırmak, kayıpları en aza indirmek ve talebi karşılamak için büyük bir baskı altındalar.
Gıda ve içecek endüstrisi, karmaşık bir üretim ortamında faaliyet göstermektedir ve yüksek düzeyde yasal gözetim altındadır. Üretim tesisleri, spesifikasyon dışı üretim ciddi sonuçlara yol açabileceği için büyük bir güvenlik marjıyla çalışma eğilimindedir. Bu yazıda, ürün kalitesini koruyarak verimliliği artırmak için gıda ve içecek endüstrisindeki bazı üretim zorluklarını ele alıyoruz.
Gıda ve içecek endüstrisinde verimli üretim hakkında daha fazla bilgi edinmek isterseniz web sitemizi ziyaret edebilirsiniz. Gerçek zamanlı hat içi analizlerin üreticilerin proseslerini optimize etmelerine ve verimliliği artırmalarına nasıl yardımcı olabileceği hakkında bazı yararlı bilgiler topladık.
Gerçek zamanlı olarak ürün kalitesine yönelik verilerin izlenmemesi
Gıda ve içecek üretim tesisleri, nihai ürün partilerinin yanı sıra ara ürün akışlarının kalitesini doğrulamak için manuel numune alma ve laboratuvar testlerine güvenmektedir. Sahada numune alma ile laboratuvar sonucu alma arasındaki zaman farkı 15 dakika ile bir saat arasında, hatta daha da uzun olabilmektedir. Laboratuvar sonuçları her zaman tesis koşullarıyla senkronize değildir, bu da operatörlerin proses ayarlarına güvenle müdahale etmesini imkânsız hale getirir.
Ürün spesifikasyon dışı ise, proses müdahalelerinin istenen etkiyi göstermesi üretim devam ederken birkaç saati alabilir. Bu zaman dilimi, maliyetli sonuçlara yol açabilecek spesifikasyon dışı bir parti ile sonuçlanabilir. Diğer taraftan, daha yüksek bir verim için prosesi optimize etmek adına yeterli imkân varsa, bu optimizasyon sırasında yaşanan duruşlar ve zaman kaybı daha düşük üretim hacimleriyle sonuçlanacaktır. Araştırmalar, manuel örnekleme yaklaşımının ürün kalitesinde % 1 ile % 5 arasında değişikliklere yol açabileceğini ve de bu değişkenlikten ötürü kaybedilen üretim fırsatlarına dikkat çekmektedir.
Ürün geçişlerinde kayıp ve atıklar
Gıda ve İçecek üretiminde bir üründen diğerine geçişte, geçiş malzemesi her iki ürünün de spesifikasyonlarını karşılamayacağı için kayıp olarak nitelendirilir. Bu geçiş süresi ne kadar uzun olursa, kayıpların hacmi de o kadar büyük olur. Bununla birlikte, ürün akışını kalite açısından test etmeden geçişin ne zaman tamamlandığını bilmek mümkün değildir.
Üretim prosesinde geçiş zamanlaması kritiktir. Çok erken çıkmak, spesifikasyon dışı malzemenin ürün tankına girmesine yol açabilir ve bu da israfa sebep olur. Diğer yandan, çok geç geçiş yapmak, spesifikasyona uygun ürünün geçiş tankına gönderilmesine ve müşteriye satılamaz hale gelmesine neden olabilir. Bu nedenle, doğru zamanlama üreticinin verimliliğini ve dolayısıyla karlılığını etkiler.
Birçok üretici, büyük bir güvenlik marjı ile geçişten çıkmak için tecrübeye ve zamana dayalı kriterler kullanmaktadır. Geçişten çıkışın onaylanması beklenirken, bu da spesifikasyonlara uygun ürünün israf edildiği gecikmelere yol açar.
Yoğun işgücü gerektiren manuel numune alma
Manuel numune alma yoğun emek gerektiren bir işlemdir. Öncelikle operatörlerin laboratuvardan numune alma noktasına gitmeleri; giyilmesi ve çıkarılması zaman alan, uygun güvenlik ekipmanlarını giymeleri gerekmektedir. Numuneyi aldıktan sonra laboratuvara dönmeli ve gerekli analizleri yapmalıdırlar. Tüm işlem 10 ile 20 dakika arasında, hatta daha da uzun sürebilir.
Günlük on saatlik bir üretim akışı saat başı numune alınmasını gerektirebilir. On dakikalık özenli bir numune alma süresi yılda 600 laboratuvar teknisyeni saatine denk gelir. Bu işçilik maliyeti, gıda ve içecek üreticisinin operasyonel maliyetlerini artırır. Tesisin manuel numune alma işlemine olan bağımlılığının azaltılması, personelin daha katma değerli görevleri yerine getirmesine olanak tanır.
